لشت ٚ نشا

(مسير عوضاؤدن لشتˇ نشا أجي)

لشت ٚ نشا ایته جه گيلان ٚ شأران ؤ رشت ٚ شأرستان ؤ لشت ٚ نشا بخش ٚ توابع جه ايسه. أ شأر لشت ٚ نشا بخش ٚ مرکز ني ايسه. لشت ٚ معني، چۊل ٚ زيمي ايسه ؤ نشا بج کاشتن معني-أ دنه.

لشت ٚ نشا
کۊللي ايطلاعات
کيشورايران
اۊستانگيلان
شأرستانرشت ٚ شأرستان
بخشلشت ٚ نشا بخش
رسمي ناملشت ٚ نشا
شأر بؤستن ٚ سال۱۳۲۹
مردۊم
جمعيت۱۰,۸۷۱ نفر (۱۳۸۵)
زوانگيلکي
مذهبشيعه
طبيعي جۊغرافي
پيلئکي۵/۲۳ کيلۊمتر مربع
بۊلندي درىا جه۱۸− متر
آو ؤ هأوا
سالانه دما ميانگين۱۵٫۶ درجه سانتيگراد
سالانه وارش ٚ ميانگين۱۱۳۰ ميلي‌متر
سالانه جرندي رۊجان۲۰ رۊج
باخي ايطلاعات
شأردارسید حسن ميرهاشمي
تيلفؤن ٚ پيش‌شۊماره۰۱۳

مردۊم ؤ زوان دچينواچين

لشت ٚ نشا مردۊم گيلک ايسده ؤ گيلکي زوان-أ بيه‌پسي گۊىش ٚ أمرأ گب زنده.[۱][۲][۳]

جمعيت دچينواچين

براساس ۱۳۸۵ ٚ سال ٚ سر ايشماردن، لشت ٚ نشا جمعيت ۱۰,۸۷۱ نفر (۳,۲۷۰ خانوار) بۊ.[۴]

جور وا جور دچينواچين

لشت نشا آموزش و پرورش

 

گيلان

مرکز رشت
شأرستانؤن ٚ مرکز آستارا | أسسؤنه | أملش | أنزلي | خۊمام | رشت | رزوندي | رۊبار | رۊدسر | سۊماسرا | سياکل | شفت | فؤمن | لاجؤن | لنگؤرۊد | ماسال | هشتپر
دئني جيگه'ن

أکبريه مچچد | گۊلشن ٚ حمؤم | شيطان کۊه | باغ محتشم | غازيان ٚ پۊرد | رشت ٚ شأرداري مىدان | کۊلافرنگي عمارت | ماسۊله | لاجؤن ٚ تله‌کابين | هيران ٚ رۊستا | هيران ٚ تله‌کابين | رشت ٚ مۊزه 

سربس دچينواچين

  1. https://www.ethnologue.com/language/glk
  2. گویش گیلکی لاهیجان. واژه‌نامه و پاره‌ای ویژگی‌های آوایی و ساخت‌واژه‌ای. جلد اول. دکتر نادر جهانگیری. چاپ دانشگاه مطالعات خارجی توکیو.
  3. دکتر منوچهر ستوده، سال۱۳۳۲، فرهنگ گیلکی، ص۱۷–۱۸
  4. http://www.amar.org.ir/Default.aspx?tabid=553 |عنوان= نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵| ناشر = درگاه ملی آمار ایران|تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱ ژانویه ۲۰۱۳|پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20130101150433/https://www.amar.org.ir/Default.aspx?tabid=553 | تاریخ بایگانی = ۱ ژانویه ۲۰۱۳}}