Kak Language
- سلام اداش. ایشؤنˇ معنی‌یه گیلکی زوانˇ مئن بنویشتم تئبه. || ورگ ۲۸ آوریل ۲۰۰۹، ساعت ۱۸:۲۶ (UTC)
- سلام. هرچه فکر کردم مصدر بیختن به ذهنم نیامد. نمی‌دانم. چون من در شهر بزرگ شده‌ام، تاکنون با این مصدر سر و کار نداشتم و در کتاب‌هایم هم چیزی پیدا نکردم.
راستی، از «کاک» j,ی آی.دی شما حدس زدم که کرد باشید.
متاسفانه به کتاب‌هایی که گفتید دسترسی ندارم.
هر کومکی می دسأ جی بر بأی، تعارف نکون، بتؤنم انجام دئنم.
ورگ ۲۹ آوریل ۲۰۰۹، ساعت ۱۱:۵۹ (UTC)
- تو محبت داری رفیق. در ضمن، اون سایت ورگ مال منه. و یه چیز دیگه این‌که اسم زبان ما گیلکی‌یه و عنوان دیلمی یک واژه‌ی بومی نیست. دیلم عنوانی بود که مورخان عرب و فارس به ما می‌دادند. ولی در روستاها و کوهستان‌های منطقه تا جایی که خودم هم تحقیقات میدانی کردم حتی تا نزدیکی چالوس نام زبان خودشون رو مردم گیلکی یا گِلِکی می‌نامیدند.
ورگ ۲۹ آوریل ۲۰۰۹، ساعت ۱۷:۰۷ (UTC)
- سلام. چونی برار؟
واقعیت اینه که تالشی از گیلکی جداست. گالش‌ها قوم نیستند و زبان جداگانه ندارند. تالش‌ها اما از نظر قومی و زبانی و حتی مذهبی از گیلک‌ها متفاوتند. گرچه در یک نگاه کلی‌تر از یک ریشه‌اند و همه از مادرقوم کاسپین هستند.
درباره‌ی حرف ژ هم باید بگویم که آن طور هم نیست. برای مثال ما واژگانی داریم مثل ژگله به معنی جیغ. یا ژگر به معنی چوب باریک و بلند. البته تعداد این واژگان اندک است.
و آخر این‌که:
مو شؤ دبوم = من داشتم می‌رفتم. مو شؤنأ بوم = من رفته بودم. (تو اگر به دادم نرسیده بودی، من حتما مرده بودم = تو اگه می داد فانرسه بی، مو حتمن موردنأ بوم) مو شؤم = من می‌رفتم. مو بشؤم = من رفتم.
ورگ ۱ مهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۰:۳۵ (UTC)
- من متاسفانه درباره‌ی تالش‌ها زیاد اطلاعات ندارم. اما این رو می‌دونم که تالش‌ها بین خودشون هم کشاورز دارند و هم کوه‌نشین و هم دامدار.
درباره‌ی گالش‌ها اما این رو با توجه به مطالعات خودم و تحقیقات و مشاهدات میدانی‌م می‌دونم که گیلک‌های گیلان و غرب مازندران، بر اساس شیوه‌ی تولیدشون به سه دسته تقسیم می‌شدند:
گالش که کوچ‌نشین و دامدار بود و درصد خیلی کمی از جمعیت گیلکان رو تشکیل می‌ده و امروزه تقریبا خودشون یکجانشین شدند و دام‌ها رو با اتوموبیل کوچ می‌دن.
کلایی که در کوهستان‌ها ساکنند اما یکجانشین بوده و به کشت دیم مشغول بوده و هستند و گندم و جو و امروزه فندق کشت می‌کنند. متاسفانه به اشتباه این‌ها رو هم گالش می‌نامند.
گیله‌مرد که در جلگه ساکنند و یکجانشینند و کشت آبی می‌کنند. و البته چای و باغ مرکبات هم در یک قرن اخیر اضافه شده. متاسفانه این‌ها رو به اشتباه گیلک یا گیل می‌نامند.
در تمام مناطق کوهستانی گیلان و غرب مازندران، مردم به منطقه‌ی جلگه‌ای گیلان می گویند. من این را حتی در میان کلایی‌ها یا گالش‌های ارتفاعات تنکابن هم دیده‌ام. و زبان خود را گیلکی می‌نامند. (ایران کلباسی در کتاب «گویش مردم کلاردشت» این قضیه را عنوان می‌کند و من هم در ارتفاعات جؤراشکور این را از اهالی سالمند محلی شنیده‌ام. از چند نفر از اهالی ساری هم شنیده‌ام)
متاسفانه درباره‌ی تالشان زیاد اطلاعاتی ندارم و نمی‌توانم ادعایی کنم.
پی‌نوشت:
درباره‌ی اون ن هم باید بگم این قضیه فقط در بین گالش‌ها نیست. لهجه‌ی غربی گیلکی هم فاقد این نونه. در واقع لهجه‌ی گالشی از زبان گیلکی، به نوعی مادر لهجه‌های جلگه‌ای و کوهپایه‌ایه و البته اصیل‌تر و دست‌نخورده‌تر.
برای مثال، در شرق گیلان ما می‌گوییم :بنه یا بونه. (می‌شود) و در غرب گیلان (فومن و اطراف آن) می‌گویند:بوخه یا بخه و درمرکز گیلان (رشت و انزلی) می‌گویند: به یا بوئه.
یا ما در این‌جا می‌گوییم: دأنم (دارم) و در غرب و مرکز می‌گویند: دارم.
ولی گالش‌ها و کلایی‌ها آن نون و خ را ندارند. لهجه‌ی آن‌ها به نوعی هم‌پوشان لهجه‌های دیگر است و به هر کدام از آن‌ها از لحاظی شبیه و نزدیک.
ورگ ۲ مهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۰۹:۱۹ (UTC)
پارتی؟
دچينواچينرفیق عزیز، این قضیه‌ی «پارتی» را که عنوان کرده‌ای برای من جالب و جای سوال است و متاسفانه اطلاعاتی درباره‌ی آن ندارم.
اگر ممکن است توضیح بدهید یا منبعی برای مطالعه به من معرفی کنید.
ورگ ۳ مهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۸:۵۷ (UTC)
دویر دؤجئن (انتخاب دیوانسالار)
دچينواچينسلام؛ گیلکی ویکیپدیا کیاؤن (کیا: Admin) تصمیم ؤ برنامه دأنن کی ویکیپدیا وضع ؤ سرشکل ؤ محتوا بئترأکونن ؤ هینˇ وأسی همه‌ته کاربرؤنˇ جی دعوت کؤنم کی بأین ائره ؤ رأی بدین تا کیا ماهان یک رج بجؤرتر بشون ؤ دَویر (Bureaucrat) ببون کی بتؤنه امکاناتˇ نرم‌افزاری بدأره ؤ کاربرؤنه اختیار هدئه کی رؤبات چاکونن. رأی ؤ گب ؤ بحث ئبه بشین ویکیپدیا: دویرگری خایش/AminSanaei ؤ مشارکت بکونین.
- ای بحثه قأوه دیکؤن مئن نی مطرح بودم.
- شیمه خؤنابدؤن