علي بن أبي‌طالب

علي بن أبي طالب (عربي مئن: علي بن أبي طالب؛ ۱۳ رجب ۳۰ عام‌الفیل – ۲۱ رمضان ۴۰ هجری) ایمام أول مین تمامه شاخئن مذهب شیعه، خلیفهٔ چهارم مین خلفای راشدین أهل‌سنت، و عمو پسر و پیامبر (ایسلام) زما، ایسه. أنه پئر ابوطالب و أنه مار فاطمه بنت اسد ایسه و فاطمهٔ زهرا أنه خانم و حسن، حسین، و زینب اَن زاکان ایسن. اَمی ایمام به مدت ۵ سال خلیفه ببوسته و تمام ایسلامه شهران، غیر شام حکومت بوگوده. او چون شیعه مین ایمام و سنی مین از خلفا ایسه مین مسلمانان جایگاه برجسته‌ای بداره. گيلکؤن ٚ ويشترين دئبار ٚ جي تا ألؤن يته ويژه ایرادت نسبت به امام علي (ع) دأشتن ؤ دأرن ؤ اۊن ٚ پیرؤ (شيعه) بؤن ؤ هيسن، هيته'ني خئلي جه گيلان ٚ کارکياٰن چؤن عضدالدؤله ؤ خان احمدخان خۊ وصيت ٚ طبق ئبه نجف ؤ ايمام علي (ع) ٚ حرم نزيکي دفنا بؤن.

ايمام علي نام ٚ خۊشنيويسي

منابع

• تقی‌زاده داوری، محمود (۱۳۸۵). تصویر امامان شیعه در دائرةالمعارف اسلام «ترجمه و نقد». ۱. قم: مؤسسه شیعه‌شناسی.
• حسن‌زاده آملی، حسن (۱۳۶۵). هزار و یک نکته. قم: مرکز نشر فرهنگی رجاء. شابک ۹۶۴-۶۲۸۶-۴۰-۲.
• خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۷۹). «مصحف امام علی علیه السلام». مجله بینات. قم.
• رامیار، محمود (۱۳۹۰). تاریخ قرآن. تهران: امیرکبیر. ص. ۷۳–۳۶۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۰۵۹۳-۴.
• رضوی، سید محمد (۱۳۸۳). «نگاهی به کتاب غررالحکم و جواهرالکلم». سفینه (۴): ۸۹–۷۸.
• سجادی‌زاده، علی (۱۳۹۰). «واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث و فقه امامیه». آموزه‌های فقه مدنی (۴): ۹۴–۶۵.
• کتانی، عبد الحی. نظام الحکومة النبویة. بیروت: دارالارقم بن ابی الارقم.
• لباف، علی (۱۳۸۵). مظلومی گمشده در سقیفه. تهران: منیر. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۶۰۱-۹۹-۱.
• مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. «تبوک (چاپ اول)». دانشنامه بزرگ اسلامی. ج. قالب:عدد به فارسی. ویرایش قالب:عدد به فارسی. قالب:یادکرد/جلدها. ایران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، قالب:عدد به فارسی. قالب:عدد به فارسی. قالب:یادکرد/identifier. 
• منتظری مقدم، حامد (۱۳۸۷). «بررسی کاربردهای لقب «امیرالمؤمنین» در بستر تاریخ اسلام». تاریخ در آیینه پژوهش (۱۷): ۵۲–۱۲۷.
• «علی». زیر نظر غلامحسین مصاحب و رضا اقصی. مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر، شرکت سهامی کتاب‌های جیبی، ۱۳۸۱، 964-303-044-X، ‏۱۷۶۲–۱۷۶۰.

‎

• Bar-Asher, Meir. “Shīʿism and the Qurʾān”. Jane Dammen McAuliffe. In Encyclopedia of Quran. Brill Online, 2004. 
• Cobb, Paul M. (2001). "Notes". White Banners: Contention in ʻAbbāsid Syria, 750–880 (اينگيليسي جه). Albany: SUNY Press.
• Cooperson, Michael (2000). "The Caliph al-Mamun". Classical Arabic Biography: The Heirs of the Prophets in the Age of al-Ma'mun (اينگيليسي جه). Cambridge: Cambridge University Press.
• Daftary, Farhad. “ʿAlids”. In Encyclopaedia of Islam. 3rd ed. Leiden: Brill Online, 2014. 
• Dakake, Maria Massi (2008). The Charismatic Community: Shi'ite Identity in Early Islam (اينگيليسي جه). Albany: SUNY Press.
• Dakake, Maria. “Ḡadīr Ḵomm”. In Encyclopædia Iranica. online ed. 2000. Archived from the original on 16 November 2013. Retrieved 6 June 2014. 
• Donner, Fred M. (1999). "Muhammad and the Caliphate". In Esposito, John L. (ed.). The Oxford history of Islam (اينگيليسي جه). New York: Oxford University Press.
• Donzel, E J van (1994). Islamic Desk Reference (اينگيليسي جه). Leiden: E.J. Brill.
• Esposito, John L. (2004). The Oxford dictionary of Islam (اينگيليسي جه). New York: Oxford University Press.
• Gibb, H.A.R.. “Amīr al-Muʾminīn”. In Encyclopaedia of Islam. 2nd ed. E. J. Brill, 1986. 
• Gleave, Robert M.. “ʿAlī b. Abī Ṭālib”. In Encyclopaedia of Islam. 3rd ed. Leiden: Brill Online, 2014. 
• Goldziher, Ignác (1973). "The Hadith in its relation to the conflicts of the parties in Islam". Muslim Studies (اينگيليسي جه). Vol. ۱. Albany: SUNY Press.
• Heck, Paul L.. “Politics and the Quran”. In Encyclopaedia of Quran. 2004. 
• Holt, Peter M.; Lambton, Ann K. S.; Lewis, Bernard (1977). Cambridge History of Islam (اينگيليسي جه). Vol. ۱. Cambridge: Cambridge University Press.
• Lapidus, Ira (2002). A History of Islamic Societies (اينگيليسي جه) (2nd ed.). Cambridge: Cambridge University Press.
• Levi Della Vida, Giorgio and M. Bonner. “ʿUmar (I) b. al-K̲h̲aṭṭāb”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 10. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 2000. 818–21. قالب:یادکرد/identifier. 
• Levi Della Vida, Giorgio and R.G. Khoury. “ʿUt̲h̲mān b. ʿAffān”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 10. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 2000. 946–49. قالب:یادکرد/identifier. 
• Lewis, Bernard (1991). The Political Language of Islam (اينگيليسي جه). Chicago: University of Chicago Press.
• Madelung, Wilferd. “Ḥasan b. ʿAli b. Abi Ṭāleb”. In Encyclopædia Iranica. online ed. 2003. Archived from the original on 17 November 2013. Retrieved 5 July 2012. 
• Madelung, Wilferd. “Ḥosayn b. ʿAli”. In Encyclopaedia Iranica. online ed. 2004. Archived from the original on 17 November 2013. Retrieved 23 March 2008. 
• Madelung, Wilferd. “S̲h̲īʿa”. In Encyclopaedia of Islam. 2nd ed. E. J. Brill, 1986. 
• Madelung, Wilferd (1997). The Succession to Muhammad: A Study of the Early Caliphate (اينگيليسي جه). Cambridge: Cambridge University Press.
• Meri, J.W. (2005). Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia (اينگيليسي جه). New York: Routledge.
• al-Minqarī, A.F.N.I.M.; Hārūn, A.S.M. (1963). Waqʿat Ṣiffīn (اينگيليسي جه). Qum: Maktaba Āyatallāh al-ʿAẓmī al-Marʿaši an-Naǧafī.
• Modarressi, Hossein (2003). Tradition and survival: a bibliographical survey of early Shī'ite literature (اينگيليسي جه). Vol. ۱. Oxford: Oneworld.
• Momen, Moojan (1985). An Introduction to Shi‘i Islam: The History and Doctrines of Twelver Shi'ism (اينگيليسي جه). New Haven, CT: Yale University Press.
• Morony, Michael G.. “Arab ii”. In Encyclopædia Iranica. online ed. 1987. Archived from the original on 13 April 2014. Retrieved 14 September 2012. 
• Nasr, Seyyed Hossein. “ʿAlī”. In Encyclopædia Britanica. 2012. Archived from the original on 14 May 2014. Retrieved 21 March 2012. 
• Poonawala, Ismail. “ʿAlī b. Abī Ṭāleb”. In Encyclopædia Iranica. online ed. 2011. Archived from the original on 16 November 2013. Retrieved 21 March 2012. 
• Ring, T.; Salkin, R.M.; Boda, S.L. (1996). International Dictionary of Historic Places: Middle East and Africa (اينگيليسي جه). Vol. ۴. Chicago: Fitzroy Dearborn.
• Robinson, Chase F. (2003). Islamic Historiography (اينگيليسي جه). Cambridge: Cambridge University Press.
• Shaban, Muḥammad ʻAbd al-Ḥayy (1971). Islamic History: A New Interpretation (اينگيليسي جه). Vol. ۱. Cambridge: Cambridge University Press.
• Tabatabaei, Sayyid Mohammad Hosayn (1979). Shi'ite Islam (اينگيليسي جه). Translated by Seyyed Hossein Nasr. Albany: SUNY press.
• Veccia Vaglieri, Laura. “ʿAbd Allāh b. al-ʿAbbās”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 1. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 1986. 40–41. قالب:یادکرد/identifier. 
• Veccia Vaglieri, Laura. “ʿAlī b. Abī Ṭālib”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 1. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 1986. 381–86. قالب:یادکرد/identifier. 
• Veccia Vaglieri, Laura. “al-As̲h̲ʿarī, Abū Mūsā”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 1. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 1986. 695–96. قالب:یادکرد/identifier. 
• Veccia Vaglieri, Laura. “al-D̲j̲amal”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 2. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 1991. 414–16. قالب:یادکرد/identifier. 
• Veccia Vaglieri, Laura. “Ḥarūrāʾ”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 3. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 1986. 235–36. قالب:یادکرد/identifier. 
• Veccia Vaglieri, Laura. “Ibn Muld̲j̲am”. In Encyclopaedia of Islam. vol. 3. 2nd ed. Leiden: E. J. Brill, 1986. 887–90. قالب:یادکرد/identifier. 
• Watt, Montgomery William. “Abū Bakr”. In Encyclopaedia of Islam. 2nd ed. E. J. Brill, 1986. 
• Watt, William Montgomery (1953). Muhammad at Mecca (اينگيليسي جه). Oxford University Press.
• Watt, W.M. (1961). Muhammad: Prophet and Statesman (اينگيليسي جه). London: Oxford University Press.