عبدالرزاق لاهيجي

(مسير عوضاؤدن عبدالرزاق لاهیجی أجي)

حکیم موللا عبدالرزاق لاهيجي (حکیم لاهیجی)، صفویه زمت، يک‌ته پیله فیلسوف بو کی لاجؤنˇ مئن به دونیا بمأ[۱] و موللاصدرا خوروم شاگرد بو.[۲] عبدورّزاق دوتته معروف کتاب دأنه: گوهر مراد، شوارق.

عبدورّزاقˇ تولد سال معلوم نیه و خئلی اوقات اینه، با چند نفر دیگه که اوشؤنˇ اسمم عبدالرزاق ایسسه اشتبا گینن. مثل:

موللا عبدورّزاق بن موللا میرزانکویی شیرازی (که عبدالرزاق لاهیجی هم‌دؤره بو) موللا عبدورّزاق کاشی

موللا عبدورّزاق رضوی

موللا عبدورّزاق بن احمد گیلانی

موللا عبدورّزاق گیلانی (لاهیجی) پزشک و دانشمند و خان احمد خانˇ وزیر (980 قمری بمرده)

عبدورّزاق گیلکی، که «رساله اللامع فی شکل الرابع» نویسنده ایسسه.


عبدورّزاق، خو اوایلˇ عمر بشؤ قم و هؤره تدریسه مشغولأ بؤ و ویشتر کلام و فلسفه درس دأ. چون قممئن زیاد بئسأ، هینواسی به قمی نی نؤمی ایسسه.

حکیم عبدورّزاق لاهیجی، یازدهمی قرن (قمری) مئن، یک دؤره‌ای قمˇحؤزه‌ی علمیه رئیس محسوب بنأ بو و شاگردی تربیت بوده به نام قاضی سعید قمی که یک زمانی قمˇپیله قاضی بو.

عبدالرزاقˇبنویشته‌ٰن دچينواچين

  • گوهر مراد: ای کتاب، باخی عبدورّزاقˇکتابؤنˇ جی جامع‌تره و اونˇمئن کلام و حکمت و اخلاق و عرفان و اوصولˇخمسه دره. ای کتاب فارسی زوانˇهمأ بنویشته ببؤ.
  • شوارق: ای کتاب، یک‌ته شرحه، خواجه نصیرالدین طوسی کتاب، تجرید الاعتقادˇ سر که فلسفه علاقمندؤنˇمئن پور طرفدار دأنه.
  • سرمایه ایمان
  • حاشیه بر شرح اشارات
  • حواشی بر تعلیقات حکیم خفری بر الهیات شرح تجرید
  • الکلمات الطیبه: ای کتاب یک‌ته داوری ایسسه، میرداماد و موللاصدرا مئن راجه به ماهیت و وجودˇ اصالت.
  • رسالة فی حدوث العالم
  • حاشیه جواهر و اعراض شرح تجرید قوشجی
  • حاشیه بر حاشیه ملا عبدالله یزدی بر تذهیب منطق
  • مشارق الالهام فی شرح تجرید الکلام‏
  • دیوان شعر که دوزاده هزار بیت شئر اینˇ مئن دره.

مَردن دچينواچين

عبدورّزاقˇ مَردنˇ سال دقیق معلوم نیه. روضات الجناتˇ نویسنده[۳] بانی اعیان الشیعه نویسنده[۴] اینˇمردنˇ تاریخه 1051 قمری (یک سال، خو استاد، موللاصدرا مردنˇ پسی) دؤنن و بعضی‌ئن 1072 دؤنن.[۵] امما اگه شا عباس دومˇ حوکومتˇ تاریخه (1052 - 1077 هجری قمری) حساب بکونیم و با توجه به این‌که گوهر مرادˇ کتاب، ای پادشاهه تقدیم ببؤ، شأنه نتیجه گیتن که دوّمی نظر دوروسسه. عبدورّزاق هو قمˇ مئن بمرده و شیخانˇ پیله وادی مئن دفنأ بؤ.[۶]


جیرنویس دچينواچين

  1. بزرگان تنکابن، ص‏91
  2. باعیان الشیعه، ج‏7، ص‏470 - ریاض العلماء، ج‏3، ص‏114
  3. روضات الجنات، ج‏4، ص‏196
  4. اعیان الشیعه، ج‏7، ص‏471
  5. اعلام الشیعه، به نقل از مفاخر اسلام، ج‏7، ص‏21 و ریحانة الادب، ج‏4، ص‏363
  6. ریحانة الادب، ج‏4، ص‏363


سربس دچينواچين