اودلاجان

عودلاجان یا اودلاجان ایته از قدیمی محلانه که تئران میئن نها.

اودلاجان ایسمه واگردان بوگودیه آو-دراجین که تئران تاتی بومی زوان میئن به معنی «جایی کی اب تقسیم کونیدی» ایسه دانیدی. بعضیام هم ایسمه ا جیگایه تلفظ «عبدالله جان» به لهجیه کلیمیان دانیدی.

ا جیگا در محدودیه خیابانان پاکنار ، سیروس ، چراق برق(امیر کبیر) و بوذجرمهری نها.

قدیمه عودلاجان با داشتن 2619 تا خانه و 1146 تا دوکان پیله دانه ترین محلیه شهر و مرفه نیشین بو.

قبلنان ساکنان اویه بیشتر کلیمی بون و زرتشتیان هم اویه زیندیگی گودیدی.

تئران محلان

قدیم تئران از چار محله تشکیل ببوسته بو به ایسم های سنگلج، اودلاجان (عودلاجان)، بازار محله و چاله‌میدان. در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار چندین محلیه تازه در تئران چاگوده ببوسته به نام‌های: ارگ، چاله حصار، خانی آباد، قنات‌آباد، پاچنار، پامنار، گار ماشین، گود زنبورک‌خانه، صابون‌پزخانه، گود عرب‌ها و دروازه قزوین.