ويشتايي

ويشتايي ىا وشنايي زماتي پيش آىه کي بدن خؤره غذا خأىه. ويشتايي واجه، بدن ٚ آمادگي غذا درىافت ٚ معني-أ دهه. وختي کي ايته مشخص ٚ زمات ٚ پسي بدن ٚ دۊرۊن غذا نيشه، ويشتايي حس ايجاد به ؤ اۊ مؤقع بدن غذا خۊردن ٚ ره آماده ايسه. أگه ويشتايي مؤقع غذا خۊرده نبه، ويشتايي حس درد-أ تبديل به ؤ خۊ أمرأ مأده ناخۊشي-أ آوره.

ايته ويشتا زای

ممکن ايسه کي اي سري کسان، ويشتا ايسان ايته طۊلاني زمات ٚ پسي، خۊشان ٚ سئر-أ کۊدن ٚ ره چيزاني بۊخۊرد کي تغذيه نظر ٚ جه أرزش نأره. أن باعث به کي ايته کۊتا زمات ٚ ره مأده پۊر ببه ؤ ويشتايي حس برطرف ببه ولي أگه اۊ رژيم هۊتؤ ايدامه پیدا بۊکۊنه، غذايي فقر-أ باعث به کي تانه مؤردن-أ منجر ببه. وختي غذا ايته طۊلاني زمات ٚ پسي خۊرده ببه، مأده غذا-یأ هضم نۊکۊنه ؤ واجاردن-أ منجر به.

سربس

گرسنگی (شبکه ملی مدارس ایران رشد)