واصل لاهيجي
مؤللا محمد امين واصل لاهيجي، درويش محمد لاهيجي زأک، ىکته شاعر بۊ دوازدهؤمي قرنˇ شي ؤ خۊ شعرؤنˇ مئن واصل تخلؤص گۊد.[۱] أننى خؤ عؤمره تبريز ؤ مشهدˇ مئن بۊگذرؤنئه ؤ سراخر بۊشؤ اصفهان ؤ حاج محمدباقر مهابادي مدرسه مئن خۊ درسه سره بدأ ؤ ۱۱۱۵ هجري قمري، هۊ شهرˇ مئن بمرده.
چنته اينˇ شعرؤن[۲]:
- در کار عقده بیشتر از اضطراب شد | افتد گره به رشته چو پر پیچ و تاب شد
- بی جوهران به تربیت آدم نمیشوند | شبنم ببوی گل نتواند گلاب شد
- جاهل ز خموشی مگر از عیب برآید | جز بستن لب نیست دوا بوی دهان را
- در حقیقت عینکی بهتر ز پشت چشم نیست | دیده چون بستی دو عالم را تماشا میکنی
اينˇ کارؤن دچينواچين
خلوت راز ىکته اينˇ کارؤنه که تحفه العراقينˇ وزنˇ سر بسرۊده بۊ. اۊنأجي چنته شعرن به گيلکي بۊمؤنسه.
جيرنويس دچينواچين
- ↑ علی اکبر دهخدا. لغت‌نامهٔ دهخدا. واصل لاهیجی.
- ↑ علی اکبر دهخدا. لغت‌نامهٔ دهخدا. واصل لاهیجی.