▲۱۳۱۷ شمسی سال مئن، ازدواج [[محسن اکبر]] أجي پسي، به [[گیلان]] کوچ بوگود و بيس سال کوشش بوگود ؤ به پژوهش گيلان آواها و فرهنگ مئن گیلان پرداخت ؤ اؤنه تحقيقات نتاىج، به ايته کتاب منجر بؤبؤسته که اؤنه نام "طباخی گیلان" ايسه ؤ دستور پخت انواع غذاهای محلی گیلان شامل ايسه.<ref name=DIV/><ref name=DW/> این کتاب که ۱۳۳۸ منتشر اي کتاب، اولين کتابي ايسه که گيلان آشپجي مئن تحقيق بوگوده.<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://farhangeilia.com/index.php?c=فهیمه%20اکبر|عنوان= طباخی گیلان|ناشر= انتشارات ایلیا|4= |بازبینی= 28 ژانویه 2021|archive-date= 22 ژانویه 2021|archive-url= https://web.archive.org/web/20210122005019/http://farhangeilia.com/index.php?c=%D9%81%D9%87%DB%8C%D9%85%D9%87%20%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1}}</ref> اکبر خانواده سه فرزند دأشت که اؤشان نام گیلان، گلی و فتح‌الله بؤ و ظاهراً ''گیلان جان''ِ ترانه ([[جهانگير سرتيپ‌پور]] اثر)، براى گيلان خانم، فهیمه اکبر‌ِ پيله‌تر لاکو، سروده شده بود ؤ هسأ یکی از معروف‌ترین ترانه‌های گیلکی محسوب می‌شود.<ref name=DIV>{{یادکرد وب | نشانی = http://www.radiodeev.org/blog/فهیمه-اکبر/ | ناشر = رادیو دیو | عنوان = فهیمه اکبر | تاریخ = ۱۱ اسفند ۱۳۹۸ | بازبینی = 28 ژانویه 2021 | archive-date = 13 ژانویه 2021 | archive-url = https://web.archive.org/web/20210113003754/http://www.radiodeev.org/blog/%D9%81%D9%87%DB%8C%D9%85%D9%87-%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1/}}</ref><ref name=ZAN/> دههٔ نود ميلادي مئن، ايته آلبوم فهیمه گيلکي ترانه‌ئان أجي [[ایالات متحده]] مئن منتشر بؤبؤسته که ۱۶ آهنگ دأشته.<ref name=ZAN>{{یادکرد وب | نویسنده = كوروش رنجبر| عنوان=سایت خبری زنان موسیقی ایران | وبگاه=سایت خبری زنان موسیقی ایران | پیوند=http://www.womenofmusic.ir/index.php?user=article_detail&detailid=29 | کد زبان=fa | تاریخ =۱۸ اسفند ۱۳۹۰ | تاریخ بازبینی=2015-01-17 | archive-date=9 مارس 2013 | archive-url=https://web.archive.org/web/20130309082804/http://www.womenofmusic.ir/index.php?user=article_detail&detailid=29}}</ref><ref name=DW/> چند ترانه اي شانزده تِرَک<ref group="ىادداشت>track</ref> شامل «گیلان جان»، «گل پامچال»، «والس نوروزی»، «مصرلو»، «ماه نو»، «جومه بازار»، «بمؤم باز»، «أی بوخوفته دیل»، «آن شب بهار»، «آفتابخیزان»، «شَب بو، بیابان بو، زمستان بو»، «نوشو، نوشو» ؤ… بودند.<ref name=TZ/> <!-- بخشی از آثاری که از فهیمه اکبر به جا مانده‌است، نتیجه همکاری [[فریدون فرزانه]] است. فریدون که از بستگان و پسردایی پدرش بود و تنظیم و نوازندگی بسیاری از آثار او را انجام داده‌است. {{مدرک}} -->
<!-- فهیمه اکبر خئلي انجؤمنان ؤ خیریه سازمانان و زناکان مجامع مئن عضویت دأشت و مسئول کمیسیون هنری جمعیت راه نو بود. در کتاب بیمارستان‌های رشت آمده که در تاریخ ۲ تیرماه ۱۳۲۰، او به عنوان عضو و بازرس منصوب از سوی اولین هیئت مدیرهٔ بنگاه حمایت مادران و نوزادان رشت (زایشگاه) به عضویت این بنگاه درآمده. همچنین در جلد دوم کتاب پیشگامان فرهنگ گیلان، نوشتهٔ ابراهیم مروجی، عکسی از خانم اکبر وجود دارد که همراه همسر خود، در میان کاروان استقبال‌کنندگان [[محمود نامجوی]] در شهر [[لنگرود]] دیده می‌شود. او در سال ۱۳۳۵ نخستین غرفهٔ گیلان را در جشنواره‌های فرهنگی و هنری تهران افتتاح کرد. فهیمه اکبر به زبان‌های [[زبان روسی|روسی]]، [[زبان آلمانی|آلمانی]]، [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] و [[زبان فرانسوی|فرانسوی]] نیز صحبت می‌کرد و به این زبان‌ها ترانه‌هایی خواند. در سال‌های پایانی دههٔ ۱۳۳۰ مجموعه‌ای از ترانه‌های جهانگیرخان سرتیپ‌پور را در مجموعه‌ای با نام ''اوخان'' گردآوری و منتشر کرد و خود نیز شخصاً تعدادی از ترانه‌های آن را مانند «نوشو، نوشو»، «جومه‌بازار»، «گیلان‌جان»، «آفتاب خیزان»، «ای بوخفته دیل»، «دریاکناران» و … اجرا کرد. فهیمه اکبر در مقدمهٔ این کتاب نوشته بود: «سه سال پیش بر حسب پیشنهاد اینجانب به جمعی، تصمیم گرفته شد از طرز زندگی و هنرها و صنایع مردم هر استان به تدریج نمایشگاهی در تهران تشکیل شود تا بدین وسیله، آنهایی که استطاعت یا فرصت شان اجازهٔ مسافرت‌های طولانی را نمی‌دهد، در مرکز تا حدی از این آشنائی برخوردار گردند. اهل علم، فرصت مطالعهٔ بیشتری داشته باشند، هنرمندان دسترنج‌ها و ذوق‌های خود را به چشم‌ها و گوش‌های مشتاق برسانند و خود تشویق گردند. این پیشنهاد با استقبال شایان مورد تصویب قرار گرفت.»<ref name=ZAN/> -->
