مازندران ٚ اۊستان: نۊسخه'نˇ تؤفير

مازرۊن ٚ مردۊم ٚ أصلي زوان [[گلکي]] ایسه کي اۊن-أ مازرۊني یا تبري ني دۊخانده. گلکي [[کاسپي زوانان]] ٚ جه ايسه ؤ [[گيلکي]] ؤ [[تالشي]] ؤ سمناني أمرأ پۊر شباهت دأره.<ref>آقاگل‌زاده، فردوس (۱۳۹۵). زبان مازندرانی (طبری) توصیف زبان‌شناختی (تحقیقی میدانی - اطلس زبانی). نشر دانشگاه تربیت مدرس. ص. ۳.</ref>

 

 

ابن اسفندیار گه کی موز، ایتا کوه نام ایسه و مازندران یعنی موز اونه مئن (موز در آن) و بعضیان هم گیدی کی موز معنی دژ و قلعه دِهِه.